برنامه «دست در دست» چهارمین شب‌نشینی زمستانی خود را با حضور امیر کاظمی و مهمان جهادگر خود روانه آنتن کرد.
امیر کاظمی با اشاره به ساخت سریال نوروزی شبکه دو، اظهار داشت: این روزها تقریبا نزدیک به 200 نفر در دو گروه و در یک ساختمان مشغول کاریم تا سریال را به آنتنِ شب عید برسانیم.
کاظمی از تجربه ابتلای خود به کرونا گفت: اواخر مهرماه و در حین ساخت سریال «با خانمان» که گریم متفاوتی داشتم، این اتفاق افتاد. به هر حال وقتی یک ساعت و نیم در اتاق گریم هستید و به ویژه اینکه یکی از بازیگران قبل از من مبتلا شده بود امکان سرایت زیاد است. البته ممکن است دلیل دیگری هم داشته باشد.
بازیگر «لیسانسه‌ها» افزود: من به سرعت بعد از اینکه متوجه تب کردنم شدم آزمایش دادم و همین تشخیص سریع باعث شد از این بیماری آسان‌تر گذر کنم. بنابراین از مردم می‌خواهم نسبت به علایم خود بی توجه نباشند تا خدایی نکرده ضمن اینکه از درمان خود غافل نمی‌شوند، زمینه ابتلای دیگران را به کوید 19 را هم فراهم نخواهند کرد.
بازیگر «شمعدونی» با اشاره به نقشش در سریال «باخانمان» گفت: نقشم در این سریال را واقعا دوست دارم. به شدت شعر خواندن و شنیدن خوانش آن با صدای خوش را دوست دارم اما حافظه حفظ کردن آن را ندارم. صدابردار ما در سریال «لیسانسه‌ها» فردی بود به نام فرخ فدایی که با صدای دلنشینی که دارند از هر فرصتی استفاده می‌کردند و شعر می‌خواندند، این شعرخوانی ها برای ما بسیار لذت‌بخش بود.
کاظمی با بیان اینکه من عاشق بازی کردن و گپ و گفت‌های فرهنگی و هنری هستم در پاسخ به سوالی بیان داشت: مادر من متولد ایران نیستند، مادربزرگ من آلمانی‌الاصل و پدربزرگم از نوجوانی در آلمان بزرگ شدند. مادرم از نوجوانی به تهران آمد و اصلا با فرهنگ و هنر ایرانی غریبه نیست.
وی افزود: مادرم خیلی شیرین فارسی یاد گرفته و چون اطرافیانش اصفهانی بوده‌اند یک ته‌لهجه اصفهانی دارد که خودش هم هیچ‌وقت این مساله نمی‌پذیرد، اما پدرم نائینی است و تهران زندگی کرده است.
کمیل کرمانی نماینده گروه جهادی بچه‌های مسجد جعفری قیطریه دیگر مهمان این برنامه بود. وی درباره کارهایی که در این گروه جهادی انجام می‌شود، توضیح داد: از کارهای ویژه این گروه رسیدگی به افراد مسن و یا مریضی است که در خانه بستری شده‌‌اند و کسی را ندارند که به امورات‌شان رسیدگی کند. جرقه این کار نیز با یک اردوی جهادی در سال 89 زده شد. به عنوان یک تعداد کارگر سمت ماکو برای ساخت مسجد روانه شدیم و در آنجا با یک گروه جهادی آشنا شدیم. از آنجا به بعد در بیشتر بحران‌های طبیعی مثل سیل و زلزله، کرونا و ... همراه مردم بودیم.
کرمانی ادامه داد: محور بودن مساجد در محلات کمی کمرنگ شده، وقتی هیات امنا و امام جماعت مسجدی همراه جوانان محله‌ای باشند اعتماد صورت می‌گیرد ،بنابراین وقتی امام جماعت معرف کسی باشد اعتماد از مسیر درستی ایجاد می‌شود.
این جهادگر با بیان اینکه همیشه مشکلات مالی باعث تنهایی کسانی که ما به کمک آنها می‌رویم نشده گفت: بسیاری از این عزیزان وضعیت مالی بدی ندارند اما تنها زندگی می‌کنند و کسی را ندارند که در روزهای سخت دستگیرشان باشد.
وی با بیان اینکه به قدری مردم ما مهربانند و در سختی‌ها دست شان در دست یکدیگر است که تنها در روزهای سختی این حجم از معرفت آنها آشکار می‌شود، اظهار داشت: زحمات کادر درمان قابل تقدیر نیست و همت‌شان قابل نشان دادن نیست. همراهی مردم هم از طرق مختلف صورت می‌گیرد. ما هم از ظرفیت‌های محله خودمان استفاده کردیم با شیفت بندی گروه‌های مختلفی که وجود دارند سعی کردیم کاری که از دست‌مان برمی‌آمد را با همراهی مردم انجام دهیم.
امیر کاظمی با آروزی شادی روح همه شهدای سلامت گفت: این روزها کادر، درمان که البته پدر و مادر من هم در بیمارستان کار می‌کنند، وظیفه دشواری دارند و خانواده‌های‌شان بسیار نگران آنها هستند.
«دست در دست» یک شب‌نشینی زمستانی است که در حال و هوایی آرام با حضور مهمانانی در حوزه‌های مختلف و البته گروه‌های جهادی پنجشنبه و جمعه هر هفته بعد از گفتگوی ویژه خبری حوالی ساعت 23:30 روانه آنتن می شود.
این برنامه کاری است از گروه معارف شبکه دو و مرکز رسانه سازمان تبلیغات اسلامی به تهیه‌کنندگی هادی خدّادی، اجرای سیاوش عقدایی و کارگردانی احسان مرادی که در فصل زمستانی خود میزبان رسول نجفیان، سیاوش طهمورث، مهشید جوادی، امیر کاظمی و ... بوده است.